BAHTİYAR ASLAN

Ozan / Bilim Adamı

DOĞUMU:   Elbistan ilçesinde 1971 yılında doğdu.

ÖĞRENİMİ:  İlk ve ortaöğrenimini K. Maraş’ta,

ÜNİVERSİTE: yüksek öğrenimini Fırat Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde yaptı. 

Y. LİSANS: Yüksek lisans tezi Sezai Karakoç’un Şiirlerinde Kadın teziyle.

KENDİNİ ARAMAK: Yazar, şöyle diyor:  “Yazmak, her şeyden evvel ve her şeyden çok kendini aramaktır. Okumak gibi ve okumakla birlikte. Okurken başkalarının metninde; yazarken hem başkalarının, hem de kendisinin metninde kendini aramaktır.”

EDEBİ HAYATI:  Türk Edebiyatı, Dergâh, Yedi İklim, Bizim Külliye, Şiiri Özlüyorum gibi dergilerde yazdı.

NİLÜFER: Üniversitede okurken bir grup öğrenci arkadaşıyla Nilüfer isminde bir dergi çıkarttı.

Muğla Üniversitesinde Araştırma Görevlisi olarak görev yaptı.

ÇOK YÖNLÜ: Akademisyen Bahtiyar Arslan’ı  şiir, öykü ve denemelerinden tanırız.

ESERLERİ

1. Kentin Haberi Yok,

2. Günebakan, 

3. Su.

---------------

şiiri

KARABAĞ TÜRKÜSÜ

Şehriyar’ın aziz ruhuna

Karabağ’ım kara bahtın ağ olsun

Dört bir yanın bulağ olsun bağ olsun

Evlatların ilelebet sağ olsun

Kar yağdıkça kan yağdıkça bu dağa

Bayrağımın şavkı vurur toprağa

Karabağ’ım beni de al bağrına

Merhem olam bağrındaki ağrına

Karanfilsiz çıkılır mı yarına

Duysun düvel kan akmadan şan olmaz

Bu topraklar düşmana vatan olmaz

Karabağ’ım yüzün gülsün ağlama

Saçın yolup karaları bağlama

Cavanınam yüreğimi dağlama

Belki bugün güneşim ölgün doğar

Yarın olur parıl parıl gün doğar

Karabağ’ım karlı dağlar yıkılır

Karanlıktan ağ alınla çıkılır

Bir gün zafer meşalesi yakılır

Candan özge yakacak çerağ mı var

Karabağ’dan başka bize bağ mı var

----------

Yedi Kocalı Bakire*

(istanbul)

1)

Şehr-î Nefise

Sürekli düş içinde düşüyorum

senden değil

ayak kaydırıyor

İstanbul

kime yar oldu ki şehr-î nefise

kaypaktır biraz

senin içindekileri de

denize düşürür

nazlı bir dilberdir ki şehir

kime yüz verdi ki bana verir

onu okumak bir dirilme biçimi

Beyoğlu'nda kalabalığa akmaktır belki

yalarken sokak müzisyenleri nameleri

arşınlarken arnavutları

Ortaköy'den uçmak istersin köprüye

gözlerin takılır deryayî laciverte

Herkesin sevgilisi bu şehirde

sevgilin olsun istersin

dünyanın en romantik şehri

Venedik mi dersin?

An sızın şu denilir

yedi gök binbir direkli

şehr-î nefiseden

kıyamet burdan kopacak

bulursan bana başka şehri eş diye

küçük kıyamet canlar yakacak

2)

İstanbul'un iki yakasını ipliklerle diktim

Arasında eteğin suya değmesin dedim

3)

sanki istanbul gözlerin iki yaka bir çok bilmece sokakların

çok kalabalık bir kargaşa

yine sen istanbul gibi bak

bil ki kıyamet burdan kopacak

4)

İstanbul deryasında martılar yüzdürdüm

Gemilerdi kale surlarında fezada

Artık gerek yoktu kütüklere

kibritler yeterdi ok atmalara

Yanan bin kale bir yüreğindi

5)

seni fatih değil

ben fethederim

biristan

benim yurdum

seni artık bende bul

6)

Fecr vakti uyandı şehir

biz ki renklerin hiçin dedi

dertlerimden daha derin

Galata'dan Kız Kulesine gölgelerin

altı kocaya da yar olmayan

kahpe bedenin

kan kemik sicim gibi

yüzer gemilerim akışkanlığında akşamlarım

tenim uyanık rüyalarımda değer rüzgarın

7)

Her sabah kalktığı yerden uyanırdı

yalnızdı ayazdı yüreği ısıtacak har aradı

gün batarken dönerdi eve

yeniden dönmek için bırakırdı

akşamladığı diğer evlerde

kimi zaman bir künye

üzerinde cisminin harf hali yazgılı

bir sebebi olmalıydı bu nisyanın

evde bulamadığı hissiyatın

tesellisi yedinci koca

hem hal oldu

diğer altısına benzemiyordu

künyeyi alıp dönmeyecekti evine

kement olmuştu bileğe

bu künye

ve yüzüğe parmak

artık kadındı künye üstü

yazgılı keriman

yorgan çekti altısına birden

yeni güne uyanmanın mutluluğu ile

---------------------------------------------------

*İstanbul, yazar tarafından böyle tanımlanır.

Şehri İstanbul'un yedi tepesine 7 şiir.

AÇIKLAMA: Şiir, aşagıdaki bağlantıdan alınmıştır.

http://www.siirkolik.net/siirler/21361-yedi-kocali-bakire-istanbul.asp

------------------------------------------------------------------------