28 Nisan 2014 Pazartesi

CANSIZ (AHMET CANSIZ GÜLLÜ)



KİMDİR: Halk Ozanı

ASIL ADI: Asıl adı Ahmet Güllü’dür.

DOĞUMU:  Maraş İlinin Elbistan İlçesinde  1929 yılında  doğdu.

ÖĞRENİMİ: İlk ve orta öğrenimini Elbistan’da tamamladı.
Seyyar satıcılık, işçilik, sendikacılık ve belediye evlendirme memurluğu yaptı.

HECE / ARUZ: Şiirlerinde Cansız mahlasını kullandı. Hece ve aruz vezniyle yazdığı şiirleri mahalli gazetelerde yayınlandı.

ÖLÜMÜ: 1993 yılında  vefat etti.

ESERİ:    Milli Eğitim Bakanlığı, Ahmet Cansız Güllü’nün şiirlerinden oluşan seçmeleri “Şardağı’ndan Esen Rüzgar”adlı eserde toplayarak yayımladı.


----------------------------------------------------------------

Şiiri

1.

Türkülere Kıymayın

türkülerle kardeş bacı anayız
aman dostlar türkülere kıymayın
türkü bizden biz türküden yanayız
aman dostlar türkülere kıymayın

her yörede ayrı ayrı süslenir
asırlardır gönlümüzce seslenir
sevgilidir sevgimizle beslenir
aman dostlar türkülere kıymayın

kızılırmak olur ayşe'n içinde
tarak olur zeynep'imin saçında
sevgimizin sevabında suçunda
aman dostlar türkülere kıymayın

dağda sümbül bahçelerde gül olur
turnaların kanadında tel olur
bizi bize kavuşturan el olur
aman dostlar türkülere kıymayın

çamlıbelde kervan bozar yol keser
dertlerle dost olur dermana küser
dilden dile kalmış ölmez bir eser
aman dostlar türkülere kıymayın

eginli'nin terkisinde hasrettir
dağarcıkta tükenmeyen kısmettir
sevdadır sevgidir aşkdır hikmettir
aman doslar türkülere kıymayın

uzun hava bozlak hoyrat mayadır
bazan hakikattır bazan rüyadır
kimi bedduadır kimi duadır
aman dostlar türkülere kıymayın

sitem etme al kalemi destine
selam söyle yarenine dostuna
CANSIZ titrer türkülerin üstüne
aman dostlar türkülere kıymayın
     Ahmet Cansız Güllü

----

2.

Canlı cenaze

Sevdiğinden sevdadan aşktan
Kederden vaz geçer oldum 
Hayat hicran ömür hüsran
Bugün dünden beter oldum

Bu ümit, ne ışık  ne renk
Ne bahar, ne vuslat, ne şevk,
Yıllar yılı, küskün her zevk
Izıdırabı üzer oldum 

Yırtık ömrün tutmaz yama
Yaşayış bir mahşer amma
Kader sundu, bir muamma
Çözülmüyor, bizar oldum

Otuzbeş makamı olan 
Andıkça ağlanan her an
Babam sevdiklerim sılam
Varken gurbet gezer oldum


Kim yetim olmaz anasız?
Canan, can istiyor cansız !
Canlı cenazeden farksız 
Konuşan bir mezar oldum.

----

3.

GELİN 

İnkara ne hacet, şafak renginde
Açmış yanağında  güllerin gelin
Alaca karanlık  güğüm elinde
Sabahın sarhoşu gözlerin gelin

Ruha hükmeyliyen siyah sürmende
İpekli poşunda altun iğnende
Göğsüne dizilen gümüş düğmende
Gizli uykusunda değerin gelin

Göremedin yaylalarda eşini
Henüz geçmemişsin yirmi beşini
Unutamam bu pınarın başını
Tesadüf de senin eserin gelin

Saçlarında ilkbaharın güneşi
Ömre bedel kirpiğinin gölgesi
Solmaz mı yıktığın mısır kınası 
Sularla öpüştü ellerin gelin

Yüzünde ay ile fecrin ışığı
Çile doldu kısmetimin kaşığı
Suçu sevmek ise affet aşığı
Övgüsü bizimdir güzelin gelin

Bakışların bağlamasın Cansız'ı 
Bağrımda başladı aşkın sancısı
Gül rüyamın gülümseyen yolcusu
Gülsün;hatırında izlerin gelin.
----------------------------------------------------------------

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder