İSMAİL BAKACAK

DOĞUMU

Kahramanmaraş'ın Andırın ilcesine bağlı Geben Kasabası'nda doğdu.

ÖĞRENİMİ

İlk ve Orta öğrenimimi Andırın İlçesinde tamamladı. Liseyi Osmaniye Dervişpaşa Lisesinde okudu.

• 1999 yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Amasya Eğitim Fakültesinden mezun oldu.

GÖREVİ/YAPTIKLARI

Aynı yıl Sakarya'nın Akyazı ilçesinde göreve başladı. 6 yıl görev yaptıktan sonra Trabzon'a tayin oldu.

-------

2 ŞİİRİ

1. Mavileri Sevmiyorum

Maviler toprak oldu hayatımda
Kifayetsiz kalır duygular bunu anlatmaya
Harcadığım zamanlarımda, bugünümde yarınlarımda
Umutlarım sırdaş olur attığım her adımda

İnsan; alemin ortasında yaşayan bir nokta
Elde kalan son hediyedir kefen son durakta
Geride kalır: Eş dost ve tüketilen zaman
Ve yanmış gönüller, kandır gözlerden akan
Düşünemez hiçbir zaman bıraktığı izleri
Bir güz yaprağı savrulurken rüzgarda
Maviler toprak oldu hayatımda

Mavidir uzay da gökyüzü ve umman
Yaşam çizgisini anlayabilmektir arada kalan
Ne bir sitem, ne bir hazan, ne de yalvarıştır bu
Yaşam denilen çınardan zamansız koparılıştır bu
Gitmek mi zor olan, yoksa yalnız bırakılmak mı
Yoksa yalnızlık duygusundan yalnız olanı bulmak mı
Ya da hayatın kalan sayfalarında,
Bir anne şefkatinden mahrum kalmak mı?

Bitmeyecek sandığım gecelerin sabahında,
Ufuklara mahkum olmuş alemin ortasında,
Maviler toprak oldu hayatımda

Mavilerle çığır açtım sonbahara ve kışa,
Bir uktedir içimde: Hasretim anneye nazlanışa.
Duyguların adı yok hayat rıhtımında,
Sükutsa ilmek ilmek yol alır hayatımda.
Daldıkça hülyalara deryalar boğar beni,
Karlı dağları terkeden çığ dönemez artık geri.
Geceler yarendir, geceler çilekeş,
Dertlerime tercüman olur şafakla doğan güneş.
Gelecek diye beklediğim düşlerimin arasında,
Maviler toprak oldu hayatımda

Tırmanırken hayat yokuşunu
Ufukta gökyüzü mavi
İnerken hayat merdivenlerinden
Alabildiğine deniz mavi
Hasretle beklenen gecelerin umut ikliminde
'Anne' lafını anneye duyuramamanın yıl dönümünde
Susmak deva değil, haykırışlarsa nafile
Kendimi bıraktım yarınlara, ümitlere
Batan güneşin kızıllığında gözlerin kaybolmakta
Maviler toprak oldu, yoksun diye hayatımda

Hayat bir yalanmış, kaybolmuş umutlar
Umutlara yağmur oldu, gökyüzünde bulutlar
Hayat ırmağıyla beslenen ömrün her satırında
Maviler toprak oldu hayatımda

................... 

En sevdiğim maviydi annemin gözleri
Küstüm bütün renklere, terkettiği günden beri
Şimdi çok uzakta
O gözler beni görmez oldu
Beni annesiz koydu
Maviler toprak oldu

(10/12/2006) K.Maraş

2. UYANDIM

Sen vardın yanımda
Birde yağmur
Yürüyorduk hiç durmadan
Geçiyorduk hızla
Tüm sevdalardan
Zamanı eritiyorduk
Bakışlarımızla
Üşüyorduk bir yandan
Tutuşan ellerimiz
Isıtıyordu bedenimizi
Pamuk kadar beyaz
Bir o kadar hafiftin
Şu kalbimdeki
Yarama basmışlardı seni
Seninle çok mutluydum
Gün bitmesin
Akşam olmasın istedim
Fakat
Uyandım

(1999 Amasya)